ใกล้จะตี 2 ฉันยังไม่นอน
อยู่คนเดียวอยู่ทุกวัน
ภาพลวงตาเหล่านั้นพูดคุยกับฉันในสมอง
โว่ว โวว โวว โวว โว้ว
งุ่นง่าน งุ่นง่าน ไม่ง่วงนอน
ได้แค่อ้อนวอน
ก็ทำได้ แค่เพียง แต่เฝ้ารอ
Oh no oh no ทำไม
ขจัดความคิดนี้ไปไม่ได้
ต้องลืม ต้องลอง ทำอะไร
ว่างๆ เข้าไปส่องเฟซ IG ฉันก็สุดเหงา
จ้องหน้าในกระจกเงา มันก็คงจะดี ถ้ามีคนที่อยู่ข้างเรา
และจะอีกนานเท่าไร ต้องพอแล้ว ดึกแล้ว
ไว้นึกถึงกันใหม่
ใกล้จะตี 2 ฉันยังไม่นอน
อยู่คนเดียวอยู่ทุกวัน
ภาพลวงตาเหล่านั้นพูดคุยกับฉันในสมอง
โว่ว โวว โวว โวว โว้ว
ว่าฉันมี
โว่ว โวว โวว โวว โว้ว หน่า นา
ถ้าได้มี ถ้าได้เจอ คงไม่ใจลอยอย่างนี้
คำว่ารักเมื่อไรจึงจะพบ
ยังไม่คบก็ไม่ได้แปลว่านก
Love คือ รัก ที่ไม่ได้แปลว่าฮิปโป
ถึง Complete ก็ไม่จำเป็นจะต้องโชว์
โอ คนที่ไม่มีใครมันไม่โอ
ถ้าไม่มีใคร ไม่เป็นไรก็แค่ Low
ยังมีเบียรอีกโหล
อะโอะอะโออะอะโอ่
พักควรพักร่างกายซะหน่อย
คิดต่อไปก็ไม่รู้จบ
ใกล้จะตี 2 ฉันยังไม่นอน
อยู่คนเดียวอยู่ทุกวัน
ภาพลวงตาเหล่านั้นพูดคุยกับฉันในสมอง
โว่ว โวว โวว โวว โว้ว
ว่าฉันมี
โว่ว โวว โวว โวว โว้ว หน่า นา
ถ้าได้มี ถ้าได้เจอ คงไม่ใจลอยอย่างนี้